Vragen aan Joppe en Mark, vanuit het project: Zambia
Hebben jullie contact gehad met de bouwvakkers en kinderen in Zambia?
Ja, de hele dag was je op de bouw samen aan het bouwen met de locals. Dit was super tof omdat je echt in contact raakte en gesprekken met ze kon voeren. Tevens hebben we heel veel contact met de kinderen gehad. Elke doordeweekse bouwdag was er in de ochtend en middag kinderwerk. Dit werd dan door 8 mensen voorbereid en gegeven.
Wat hebben jullie voor activiteiten gedaan?
We hebben gebouwd, kinderwerk gedaan, safari, naar een bananenfarm, naar een plaatselijke stad en markt, een voedingscentrum, naar Engelse mensen die daar een leven hebben opgebouwd en naar een priveschool
Wat was de leukste ervaring?
Ik heb niet een leukste ervaring het hele project was super tof!
Heb je de indruk dat jullie hebben bijgedragen aan de ontwikkeling op de lange termijn?
Ja, de mensen zijn zo blij en vertelden het volgende. Jullie komen hier drie weken naartoe. Echter hebben jullie geen idee dat dit voor ons generaties lang door werkt.
Wie gaat er volgend jaar weer?
Ik ga dit jaar niet mee, maar ik overweeg zeker om als leiding mee te gaan in 2020.
Vragen aan Alinda en Jasper, vanuit het project: Ghana
Was het emotioneel?
ALINDA: Je bent op reis en je hebt (misschien) weinig bekend om je heen, geen telefoon. Het is heel puur. Tijdens het project kom je jezelf tegen, je kan dingen extra beleven, dat is juist ook het mooie eraan.
Ik werd dit jaar op project en helemaal de eerste keer (vorig jaar) Zambia, emotioneel bij aankomst. Prachtig om te zien hoe blij die mensen zijn met jou komst. Dat voelt heel gek en dat gaf mij heel veel waardering en bracht emoties met zich mee.
JASPER: Voor mij waren er dit project veel mooie momenten maar deze waren voor mij niet emotioneel.
Wat voor actie hebben jullie zowel gedaan?
Wij zaten bij actiegroep woerden, een actiegroep van 25 man. We hebben heel veel grote acties gevoerd: pepernoten verkopen op de markt, oliebollen-bestellingen rondbrengen (vanuit de kerken) en kerstpost. Ook hebben we stroopwafels aan huis verkocht, op de kerstmarkt gestaan.
Welke bouwsteen heb je van je bouwproject meegenomen, waarmee je nu thuis verder kunt bouwen?
ALINDA: Ik merkte dat ik daar heel erg veel bezig was met de rust, dat dat mij veel deed. Ik genoot ervan geen mobiel/laptop/tv te hebben en te genieten van de dag, van het weer, de mooie natuur en de mensen. In Nederland ben ik heel druk met van alles en nog wat. Ik wil hier in Nederland verder bouwen aan een dat stukje rust pakken. Tijd nemen om echt in de natuur tot rust te komen. Daarnaast heb ik met het geloof ook geleerd heel veel zorgen gewoon over te laten aan God. Ik geloof dat hij daar controle over heeft, terwijl ik dat niet heb.
JASPER: Ik vind het altijd mooi om te zien dat deze mensen die niet zoveel hebben heel blij zijn met hele kleine dingen.
Hoe is het om voor het eerst zo ver weg en zo lang van huis weg te zijn? Heb je steun aan elkaar op momenten van heimwee?
Het was voor ons allebei de tweede keer op project met World Servants. Er zijn gedurende de reis misschien wel mensen die je mist, maar heimwee hebben wij allebei nooit gehad. Je bouwt heel snel een band op met je groep, omdat je zo intensief samenleeft. Ik (alinda) raad het sterk aan om de eerste keer met iemand te gaan die je wel goed kent (vriendin, zus, iemand uit de kerk). Zodat je altijd iemand hebt om even dingen mee te bespreken. Dat vonden jasper en ik ook fijn!
Wie gaat er volgend jaar weer?
Wij beide niet. Misschien dat ik (alinda) in de toekomst nog een keer mee ga met World Servants, als leiding. Door World Servants zijn wij wel echt van Afrika gaan houden en zouden daar zeker nog een keer naar toe terug willen.
Vragen aan Isa en Lize, vanuit het project: Sierra Leone
Wat heb je uit de cultuur meegenomen om thuis ook te doen?
Isa: De omgang tussen verschillende religies ging in Sierra Leone zeer gemakkelijk, iedereen kon met elkaar opschieten. Ik denk dat wij daar nog veel van kunnen leren en hier zou ik zelf graag aan willen werken in Nederland
Lize: Ik heb het feit meegenomen dat mensen vredig met elkaar samenleven, moslims en christenen leven in vrede onder elkaar en ik vind dat wij als oordelende mensen daar nog veel van kunnen leren
Waar verbleven en sliepen jullie?
Isa: We verbleven in een zo genaamde compound met 1 gezamenlijke ruimte waarin we aten en verschillende kamers met stapelbedden. Er waren in de compound zeg geen genoeg slaapkamers voor de heren, die sliepen daarom in een ander gebouw net achter de compound. In het gebouw waar de heren verbleven bevond zich ook ‘de keuken’ waar ons eten werd bereid.
Lize: Wij verbleven in een oud mijnwerkershuis. Het was een vrij groot gebouw met 6 slaapkamers en een gezamelijke ruimte om te kunnen eten.
Wat is de reactie van de mensen op jullie komst?
Isa: Toen we aankwamen was de reactie van de lokale gemeenschap erg uitbundig, er werd gedanst en muziek gemaakt, er was zelfs een slang. We werden door de gemeenschap naar de bouw plaats gebracht. Onderweg naar de bouwplaats liep het hele dorp uit en liepen we met z’n honderd man door de plaats naar de bouwplaats. Geweldige ervaring. Er werd ondertussen natuurlijk nog veel gedanst en gezongen.
Lize: Iedereen was blij en dankbaar. Het was een groot feest. Iedereen wilde met je dansen en met je praten en alle kindjes wilde je hand vasthouden.
Hoe worden de projecten bepaald? (vanuit de gemeenschap uit het land of vanuit hier door World Servants?)
De vraag komt vanuit het land zelf. World Servants bekijkt samen met de partnerorganisatie of een project opgestart kan gaan worden.
Wie gaat er volgend jaar weer?
Isa: Ik ga volgend jaar weer mee op project naar Myanmar.
Lize: Ik ga volgend jaar weer mee! Naar Ecuador dus. Ik ga een cacaocentrum bouwen.
Andere vragen bekijken?
Er zijn veel vragen gesteld aan de jongeren van World Servants. Daarom hebben we hierover meerdere blogs geschreven.
