23 maart 2008, een nacht om nooit meer te vergeten. Hoewel… liever wel, want buiten was het -3 graden en het sneeuwde. Ik krijg het spontaan weer ijskoud bij die gedachte. Maar toch liepen we naar buiten. Om 6 uur ’s morgens. Muts op, handschoenen aan, het ochtendlicht van Pasen tegemoet. Waarom? Omdat we de gehele nacht gewaakt hadden.
Ik was als jeugdouderling erbij betrokken. Het was een spannend experiment. Zouden er wel jongeren komen? Een nachtje doorhalen, niet om te feesten, maar om Pasen te beleven?
Na de paasnachtviering van zaterdag in de kerk achterblijven om vervolgens heel de nacht op te blijven in een donkere kerk? Hoewel…donker? Buiten brandde een vuur, binnen keken we film, schilderden we op een groot doek (het resultaat ervan heeft nog 2 jaar in de kerkzaal gehangen), lazen we om 3 uur ’s nachts dat Jezus aan het kruis ging en dat het helemaal donker werd.
Buiten aardedonker, hoorden we niets, enkel een uil. We aten met elkaar, keken film en speelden we een spelletje met elkaar. En toen het bijna licht werd, trokken we de kou tegemoet om het ochtendlicht bij de rivier te zien. Daar lazen we over de vrouwen die in alle vroegte naar het graf gingen en het licht zagen worden. En wij zagen dat ook.
Daarna terug naar de kerk waar we met de laatste energie in ons lijf de kerk opruimden en het paasontbijt voor onszelf en voor de gemeente klaarmaakten. Wat een nacht.
Of er ook interesse voor was? Jazeker! Dat jaar gingen we van start met 12 jongeren en 4 leiding. Geen spectaculair aantal, maar 12 is meestal wel genoeg om een beweging mee te starten. En zo ging het. Nog vele jaren erna had ik een gebroken paasnacht. En de groep groeide aan. Want goed nieuws verspreidt zich onder jongeren als een lopend vuurtje. Het was gaaf, vermoeiend, koud, inspirerend en bovenal bijzonder om zo Pasen te ervaren.
Dit jaar voor het eerst in Woerden, ik zie er naar heel erg naar uit, want ze geven deze Pasen geen sneeuw op. Om 22 uur ontvangen we in de paaswake het licht als fakkel, waarmee we onze waakvlam zullen ontsteken. We doen aan theatersport, krijgen een masterclass, kijken fim, doen een spel, en we vieren in de nacht. Uiteindelijk zoeken we het licht op en lezen het paasverhaal. Daarna ontbijten en dan pleite..
En we hebben al tien jongeren in Woerden die mee gaan doen. We zoeken er dus nog 2 J….dus meld je nog aan. Het kan tot a.s. vrijdag. Eenmaal meegedaan zal Pasen voor jou nooit meer hetzelfde zijn!
Joost Schelling
